با ارزشترین چیز در زندگی
این نیست :
که چه چیزهایی داریم !
این است :
که چه کسانی را داریم ...!!!

تمام چیزی که باید از زندگی آموخت ،
تنها یـک کلمه است
"می گذرد"


ولی دق می دهد تا بگذرد ...

یه وقتهایی لازم نیست حرفی زده شه بین دو نفر

همین که دستت رو آروم بگیره و یه فشار کوچیک بده

این یعنی من هستم تا آخرش ...

همین کافیه ...

بعضــی آه هـا را ؛
هـرچـقدر هم از تـه دل بــکشـی ،
سیـنه ات خـالـی نمـیشـود !...

امروز سـینه ی مـن پـُر از همان آه هـاست ...

هی رفیق !!!
زمان است که وفاداری تو را ثابت میکند نه زبان ...

اینجا غروب ...

سنگ تمام میگذارد

برای دلتنگی هایم ...

یـــادش به خیــــــــر .... بچــه که بودیـــــم ؛
جـــاده ها خـــراب بـــود ،
نیمکـــت مدرســـه ها خـــراب بـــود ،
شیــــرای آب خـــراب بـــود !
زنـــگای در خونـــه هــا خـــراب بـــــود ؛
ولـــــــــی ؛ ...
آدما ســـــالم بـــــــــودن ..... !!!

خب که چی ؟؟؟
نامم را پاک کردی ،
یادم را چه می کنی ؟!
یادم را پاک کنی ،
عشقم را چه می کنی ؟!
... اصلا همه را پاک کن ...
هر آنچه از من داری ،
از من که چیزی کم نمی شود
فقط بگو با وجدانت چه می کنی ؟!
شاید ...
نکند آن را هم پاک کرده ای ؟؟؟

یه وقت هایى حس آخرین بیسکویت مونده تو بسته ساقه طلایی رو دارم !
شکسته و تنها ...

گاهـــــی آدم دلـــــش میخواهد
کفش هایش را در بیاورد ،
یواشکــــی نوک پا نوک پا
از خودش دور شـــــــــود ،
بعد بزند به چاک
فرار کند از خودش ...

چقدر خداوند بزرگ است

درست زمانی که انتظار دریافت چیزی را از او نداری

بهترینش را به تو ارزانی می دارد ...

گریــــه شـــاید زبـــان ضـــعـف بـاشــد
شــاید خیلــی کـودکانــه
شــاید بـی غـرور ...
امــا هــر وقـت گونه هایـم خیــس می شود
مـی فـــهـمـــــم ؛
نــه ضعیفـم !!!
نــه یـک کودکـم !!!
بلکه پر از احساســــــم ...

لحظاتی وجود دارند که دراز کشیده ای
خیره به آسمان
و یک چیزی مثل صاعقه وجودت را خالی میکند ...
زیرلب میگویی :
دیگه مهم نیست !
و یک چیزی توی زندگی ات تمام میشود
بترس از روزی که دیگر برایم مهم نباشی ...

بی هیچ صدائی می آیند
زمانی که نمی دانی
در دلت یک مزرعه آرزو می کارند و ...
بی هیج نشانی از دلت می گریزند
تا تمام چیزی که به یاد می آوری
حسرتی باشد به درازای زندگی


چه قدر بی رحمند رویاهـا ...

سالهــــــــــا دویده ام
با قلبی معلق و پایی در هوا
دیگر طاقت رویاهایم تمام شده است
دلــــــــــم ...

رسیدن می خواهــــــد ...

مشکل اینجاست که
همیشه بــــــرای فــــرار از دست یک" آدم"
به آدم دیگــــری پناه برده ایـــــم
اعتیاد به آدم ها بـــدترین نـــوع "اعتیاد"است ...

خود را نرنجان
آنکه بودنت را قدر ندانست
لایق حضور در فکرت هم نیست !

آب نریختـــــم که برگردی

آب ریختـــــم تـــا پاک شود

هر چه رد پای توست

از زنـــدگی ام ...!‬

رفت و آمد ،

رفت و آمد ،

اینقدر رفت و آمد که از یاد برد ،
چیزی به نام ماندن هم ...

وجود دارد !

گمم نکن ... !!!
قول ...
که گوشه ی حافظه ات ... آرام بنشینم ...
بگذار بمانم ...!
آرام ، گوشه حافظه ات فقط ...

چه کردی با من

که این روز‌ها تو را دیگر

فقط ...

به اندازه ی یک اشتباه میشناسم ؟؟؟

نه مهربانی تو را میخواهم ، و نه دلسوزی های تو را
نمیبخشم آن قلب بی وفای تو را
بگذار در حال خودم باشم
به تنهایی بیشتر از تو ، نیاز دارم
پس بگذار با تنهایی تنها باشم
در خلوت خویش با غمها باشم
نمیخواهم دوباره بازیچه دست این و آن باشم

مثل او که در کنار ساحل دریا نشسته
به امواج دریا دل بسته
من هم نشسته ام در کنار ساحل قلب تو
و دل بستم به تو
دل بستم به امواج خروشان عشق تو

نمیتوانم در خیالم ، روزی را ببینم که تو نیستی
من در کوچه ها آواره و سرگردان باشم
و هر کسی مرا ببیند از  من بپرسد در جستجوی کیستی؟

تو که میدانی تمام وجودم هستی
این شعر را برای تو نوشتم تا بخوانی و بدانی همه ی زندگی ام هستی
نه قافیه دارد ، نه ردیف ، نه آهنگ دارد نه طنین
اینها همه حرف دلم بود ، همین!

آمدنت را یادم نیست بیصدا آمدی بی آنکه من بدانم

چنان دل كندم از دنيا كه شكلم شكل تنهايي است

ببين مرگ مرا در خويش كه مرگ من تماشايي است

هوا سرد است...

فراموشت نمی کنم آنگاه که برای آخرین بار از من پرسیدی:

 چقدر خوشبخته اونی که تورو داره

تو دوسش داری و دستاشو میگیری

میتونی تکیه گاهش باشی هر لحظه

با رویاهات داری دنیاشو میگیری

چقدر خوشبخته و اینو نمیدونه

که با تو زندگی کردن چقدر خوبه

تو اونجا شادی آرومی پر از عشقی

من اینجا تو دلم تردید و آشوبه

همه دنیای من مال تو بودن بود

حالا دیگه تورو داشتن یه رویائه

باید باور کنم سهم من این بوده

دلم بی تو چقدر خاموش و تنهائه

تو اونقدر خوبی که هر کی تورو داره

کنار تو براش دنیا بهشت میشه

همیشه توی این عشقای نافرجام

مقصر دست سرد سرنوشت میشه

تورو هرگز نداشتم اما میدونم

اونی که پیشته خوشبخت ترین میشه

براش با درد و غصه موندنم کم کم

با لبخند تو دیگه سخت ترین میشه

چقدر خوشبخته اونی که تورو داره

چقدر تلخه من اینجا بی تو آواره م

تو خوشبخت باش و من اینجا بدون تو

میشینم تا ابد روزامو میشمارم

نمیدونم چرا یهو حال و هوات میاد همه وجودم رو میگیره

نمیدونم چرا دلم باز هوای گریه داره

گاهی دلم می خواهد خودم را بغل کنم!

ببرم بخوابانمش!

لحاف را بکشم رویش!

دست ببرم لای موهایش و نوازشش کنم!

حتی برایش لالایی بخوانم،

وسط گریه هایش بگویم:

غصه نخور خودم جان!

درست می شود!درست می شود!

اگر هم نشد به جهنم...

تمام می شود...

بالاخره تمام می شود...!!!

گاه دلتنـــــــگ می شوم دلتنـگتر از تمام دلتنگـــــــــی ها

حسرت ها را می شمارم

و باختن ها

وصدای شکستن را

... نمیدانم من کدامین امید را ناامید کردم

وکدام خواهش را نشنیدم

وبه کدام دلتنگی خندیدم

که چنین دلتنگــــــــــــــــم

گاهی دلت میخواد همه بغضهات از توی نگاهت خونده بشن...

میدونی که جسارت گفتن کلمه ها رو نداری...

اما یه نگاه گنگ تحویل میگیری یا جمله ای مثل: چیزی شده؟؟!!!

اونجاست که بغضت رو با لیوان سکوت سر میکشی و با لبخندی سرد میگی: نه،هیچی ......

گاهــی باید نباشــی ... تا بفهمــی نبودنت واسه کی مهمه ...

؟! اونوقته که میفهمی بایــد همیشه با کی باشی ....

بس کن ساعت

دیگر خسته شده ام

اینقدر با صدایت نبودنش را به رخم نکش...!!!

حرفی نیست...
خودم سکوتت را معنی می کنم
کاش می فهمیدی
گــــــــــاهی همین نگــــاه ســـــــــــــــــــردت...
روی زمستان را هم كم می كنـــــــــد!!!